Како по правило,секоја власт ,по устоличувањето,се спознава себе како
( доволна сама пo себе) од бога дадена,па и однесувањето им е во тој стил:
Ние сме ВЛАСТ - ние знаеме најдобро што е потребно ....
>>>> Арогантноста е стил на владеење и однесување особено спрема политичките опоненти - опозицијата, а богами и спрема помалите партии од владеачката коалиција.
>>>> Зависно од ситиацијата,се разбира од интерес на владеачката гарнитура,се демонстрира спремност за соработка повикувајќи ги другите субјекти.
>>>> Се оди дотаму да се прикажува и “идиличност“ во можностите во односите со другите субјекти
Секако ,не пропуштајќи прилика да се покаже кој е кој во таквата ситуација со што се покажуваат и вистинските намери.
>>>>Но , и другите субјекти искористуваат некоја можност да покажат иницијатива за презентација на своите замисли и интереси
>>>> И неизбежно веднаш одат да се пожалат до претставниците на т.н. меѓународна заедница во земјава.
>>>> Овие ,не чекајќи повторно да им се каже , ја користат приликата веднаш да интервенираат, потенцирајќи ја својата улога во развојот на земјава.
>>>> Стриктно професионално им ја презентираат на домашните авторитети реалната состојба и позиција во однос на распоредот на силите демонстрирајќи одлучна иницијатива за средување на работите како (им) одговара најдобро.
Секако,не се пропушта прилика да се потврди задоволството од својата улога и спремноста за натамошно нејзино учество во ваква соработка со домашните авторитети во решавање на проблемите.
>>>>Претставниците на нашата власт ја признаваат улогата на меѓународната заедница и (понизно) покажуваат спремност за натамошна соработка
Па,соочувајќи се повторно со сопствената претстава за својата позиција на ВЛАСТ , си продолжува да работи на својата замислена и зацртана програма за делување.
_________________________________________________________________________________________________________
Напомена: за илустрација е користена видео играта “ Адам и Ева“ - преземeна од
Motika.com.mk